Bladluizen

De Roze Appelluis is één van de schadelijkste soorten bladluis voor appels. Zij voeden op zowel de balderen als de onvolwassen vruchten. Dit veroorzaakt significante verliezen, zelfs in kleine aantallen. Aangetaste vruchten blijven klein en zien er gerimpeld uit, waardoor ze onverkoopbaar zijn. Bovendien kan de schade die het ene jaar aan takken wordt aangericht, de groei van dezelfde takken en de bloemen het volgende jaar negatief beïnvloeden. De Groene Appelluis valt de bladeren het hele seizoen aan, maar kan in hogere mate getolereerd worden dan de Roze Appelluis omdat de appels hierdoor geen directe schade oplopen. Bladluizen hebben verschillende natuurlijke vijanden zoals oorwurmen, lieveheersbeestjes, gaasvlieglarven, zweefvlieglarven en verschillende parasitoïden. Sommige van deze natuurlijke vijanden kunnen bladluizenpopulaties onderdrukken in natuurlijke bestrijdingsmethodes. De roze appelluis en de groene appelluis hebben echter ook een natuurlijke beschermer- de zwarte tuinmier (Lasius niger). Deze beschermt de bladluizen tegen natuurlijke vijanden, waardoor natuurlijke bestrijdingsmethodes in sommige boomgaarden mogelijk worden belemmerd.

Ons onderzoek is gericht op het combineren van verschillende strategieën om het spuiten van aphiciden (insecticiden tegen bladluis) bij appels te vermijden. Het doel is het verbeteren van de biologische bestrijding van bladluizen door middel van natuurlijke vijanden. Hiervoor is de eerste stap het afleiden van de mieren van het verzorgen en beschermen van de bladluizen. Daarvoor ontwikkelen we suikeroplossing die voor de mieren aantrekkelijker is dan de honingdauw die bladluizen afscheiden. Hierdoor zullen de mieren het verzorgen van bladluizen stoppen/verminderen en kunnen de natuurlijke vijanden makkelijker bij de bladluiskolonies komen. Een volgende stap in deze strategie is om dit te combineren met lokmiddelen en bloemenstroken om de natuurlijke vijanden aan te trekken en te behouden.

De Zwartebonenluis (Aphis fabae) heeft een groot aantal waardplanten en is een van de meest voorkomende bladluizen. Gewassen die doorgaans worden aangetast door de Zwartebonenluis zijn suikerbieten, bonen en aardappelen. De Vogelkersluis (Rhopalosiphum padi) is over de hele wereld verspreid. Het is een veelvoorkomende plaag van graangewassen in de gematigde streken, vooral in sommige Noord-Europese landen. De Grote Graanluis (Sitobion avenae) is, net als de Vogelkersluis, een ernstige plaag van verschillende graangewassen die grote oogstverliezen kan veroorzaken. Alle bovengenoemde bladluissoorten hebben verschillende natuurlijke vijanden zoals lieveheersbeestjes, gaasvlieglarven en parasitoïden.

Wij onderzoeken tot hoe ver in graan- en suikervelden het mogelijk is om gaasvliegen aan te trekken en bestuderen daarnaast ook de biologische bestrijding in de directe omgeving van lokmiddelen.